advertisement

น้าน้อยออพติค ร้านแว่นเล็กๆ ที่สยามสแควร์ ยอดสุดปังไม่ต่ำกว่า 300 อันต่อเดือน


advertisement

         ถ้าหากพูดถึงร้านแว่นแถวสยามสแควร์ หลายคนก็คงจะรู้จัก ร้านแว่นสยามสแควร์ ซอย 3 ร้านแว่นน้าน้อยออพติค ปกติน้าน้อย หรือ น้าน้อย รัชเศรษฐ์ โชติวุฒิอนันต์ เจ้าของร้านก็เรียกแทนตัวเองว่าน้าอยู่แล้ว ขณะเดียวกัน คนที่มาใช้บริการละแวกนั้นก็มักเป็นคนหนุ่มสาว วัยมหา’ลัย วัยทำงาน ร่วมไปถึงดารานักแสดงมาตัดแว่นที่ร้านนี้ไม่น้อย เพราะทำเลอยู่ในสยามสแควร์ถือว่าใจกลางเมืองมีมหาวิทยาลัยหลายแห่ง มีสถานที่ทำงาน มีแหล่งชอปปิงมากมาย น้าน้อย หรือคำเรียกน้าน้อยว่า น้า จึงกลายเป็นชื่อเรียกที่คุ้นปากกันของผู้มาใช้บริการ  

ร้านแว่นน้าน้อยออพติค 

         น้าน้อยเล่าวว่า เปิดร้านส่วนตัวมา 3 ปีกว่าแล้ว ก่อนหน้านั้นเป็นลูกน้องมายาวนานกว่า 20 ปี เริ่มทำแว่นมาตั้งแต่อายุ 19 ปี รู้สึกว่าตนเองเรียนไม่ค่อยดี สอบช่างไม่ได้ แต่อยากเป็นช่างเพราะช่างหาเงินเลี้ยงครอบครัวได้ น้าน้อยจึงบอกแม่ว่าอยากเรียนช่างแต่สอบไม่ติด ไม่รู้จะทำยังไง ปรากฏว่ารุ่นพี่มาทำงานร้านแว่น รุ่นพี่จึงชวนมาทำ บอกน้าน้อยว่าสบายนะ มีความรู้ด้วย น้าน้อยจึงมาสมัครและศึกษาจนสามารถเชื่อมไททาเนียมได้ (เชื่อมไททาเนียมคือการเอาวัสดุสองตัววิ่งหากันหรือเป็นการเชื่อมโลหะ ให้น้ำยาประสานของวัตถุสองอันวิ่งชนกัน มีน้ำยาประสานและลวดเชื่อมต่อเอง) น้าน้อยสามารถทำแว่นเองได้ ผลิตเองได้ ดัดแว่น แต่งทรง ทำได้หมดทุกอย่างที่เกี่ยวกับแว่น


advertisement

         ทำแว่นมา 20 กว่าปี ถึงจะเบื่อบ้าง แต่ก็รักอาชีพนี้ไปแล้ว เขาใฝ่ฝันว่าอยากมีอะไรเป็นของตัวเอง ค่อยๆ ซื้อเครื่องมือเดือนละตัว สองตัว ทำมาเรื่อยๆ ศึกษามาตลอด อาศัยวิธีครูพักลักจำด้วย ฝึกฝนเรื่อยๆ จนมีวันนี้

         สาเหตุที่น้าน้อยอยากเป็นช่างแว่น เขาบอกว่าเขามีทักษะด้านงานช่าง ทำได้หมดทุกอย่างเลย เก้าอี้ในร้านก็ทำเองได้ งานตกแต่งร้านน้าก็ทำเอง ถ้าให้เลือกช่างทุกสายที่น้าทำมา ถืว่าทำให้ดีสู้ทำแว่นไม่ได้ น้าเล่าว่าความรักของคนเราไม่เหมือนกัน น้ารักการเป็นช่าง ร้านนี้ทำเองภายในทั้งหมด ทั้งทำสี ขัดพื้นผนัง ทำเองหมด ทำได้เองหมดก็มีความรู้สึกภูมิใจ 


advertisement

         ถ้ามาตัดแว่นกับน้า มีปัญหามาได้ตลอดชีวิต (ชีวิตของแว่น) สโลแกนร้านน้าที่น้าพูดถึงอยู่บ่อยๆ เพื่อจะการันตีว่า อย่างไรก็จะดูแลแว่นให้ตลอดอายุการใช้งาน


advertisement

         ถ้าแบ่งปัญหาสายตาตามช่วงวัย อายุ 12-26 มักจะสายตาสั้น สายตาเอียง แต่ถ้าอายุ 40 ขึ้นไปสายตายาว มีทั้งสายตายาวชั้นเดียว (มองอ่านหนังสือได้อย่างเดียว) สองชั้น (มองใกล้ มองไกลแต่มีรอยต่อ) สามชั้นหรือสามระยะคือระยะใกล้ ระยะกลาง ระยะไกลเป็นเลนส์ Progressive อยู่ในเลนส์เดียวกันแต่ไม่มีรอยต่อของตัวเลนส์ คนที่มาตัดแว่นส่วนใหญ่เป็นวัยกลางคนคือวัย 20 กว่าถึง 30 กว่าปี คนสูงวัยจะตัดน้อยหน่อย จะมีลูกพามาตัดบ้าง

         ข้อคิดในการรักษาดวงตา วิธีการรักษาเลนส์แว่นให้ใสอยู่เสมอ ต้องถอดด้วยซันไลน์ล้างจานเพราะขจัดคราบไขมันดีที่สุดและเช็ด ไม่จำเป็นต้องใช้น้ำยา อะไรก็ตามที่ขจัดคราบไขมัน ดีที่สุด ล้างด้วยสบู่ ครีมไม่ได้เพราะมันมีไขมันอยู่

         สำหรับยุคนี้คนใส่แว่นเยอะกว่ายุคก่อน บางคนเปิดซีรีย์ดูทั้งคืน เพ่งตลอดเวลาก็ทำให้เสียสายตาได้ น้าพยายามบอกทุกคนว่าอย่าเพ่งอะไรนานๆ พักสายตาบ้าง ถ้าติดซีรีย์ก็ต้องพยายามใส่แว่นเยอะๆ น้าน้อยแนะนำว่า ถ้าออกแดดพยายามใส่แว่นกันแดด เล่นคอมพิวเตอร์ต้องเปิดไฟให้สว่าง อย่าเพ่ง อย่าใช้กล้ามเนื้อตาเป็นเวลานานๆ พยายามหลับตาบ้างหรือไปล้างหน้า พักสายตาบ้าง ช่วยได้ ถ้าเพ่งทั้งวันก็จะทำให้ลำบาก ความสำคัญของดวงตา สำคัญ 100%

ดารานักแสดงมาร้านนี้เยอะมาก 

คลิกเพื่อ >>>ชมคลิป<<<

        ถ้ามาตัดแว่นกับน้าน้อยก็สามารถติดตามได้ทาง Facebook page แว่นตาน้าน้อยสยาม ซอย 3 ที่ร้านเปิดทุกวันจันทร์-อาทิตย์ 11.30น.ถึง 20.00น. หยุดเฉพาะช่วงสงกรานต์เท่านั้น 

เรียบเรียงโดย : thaihitz.com ขอขอบคุณข้อมูลจาก ryounoi100lan 


advertisement