สาวรีวิว จัดงานฌาปนกิจวันเดียวเผา แบบรุ่นใหม่ 2025 ไม่ต้องแคร์สายตาชาวบ้าน

      ในภาคอีสาน การจัดงานศพมักถูกมองว่าเป็นงานใหญ่ที่ต้องทำให้สมเกียรติผู้ล่วงลับและเป็นหน้าตาของครอบครัว เจ้าภาพหลายรายจึงต้องเตรียมอาหาร เครื่องดื่ม เวทีดนตรี และพิธีกรรมต่างๆ อย่างเต็มรูปแบบ บางครั้งงานกินหลายวัน มีแขกเหรื่อจำนวนมาก ส่งผลให้ค่าใช้จ่ายสูงเกินกำลังของครอบครัวที่สูญเสีย ปัญหาที่ตามมาคือ เจ้าภาพบางบ้านต้องกู้หนี้ยืมสินเพื่อจัดงานศพให้ “สมบูรณ์” ตามค่านิยมในสังคม ทั้งที่จริงแล้วการแสดงความกตัญญูต่อผู้ตาย ไม่ได้วัดจากความใหญ่โตของงาน แต่ขึ้นอยู่กับความจริงใจและการทำบุญให้ถูกต้องตามประเพณี 

      ล่าสุด ทางด้านผู้ใช้เฟสบุ๊ก Napatcha Bualoeng  ได้โพสต์แชร์ประสบการณ์ในการจัดงานศพแบบวันเดียวเผา ใครไม่กล้าทำ แต่เธอทำ กลายเป็นกระแสเป็นอย่างมากในโลกโซเชียล โดยได้โพสต์ระบุว่า… 

      รีวิว งานศพแบบวันเดียวเผา ใครไม่กล้า กูกล้า!!! ใครขี้เกียจอ่าน ลงไปอ่านสรุป *** ข้างล่างเลย

      เพื่อเป็นแนวทางให้คนรุ่นนี้ จัดแบบรุ่นใหม่ 2025 ไม่แคร์สายตาชาวบ้าน คนออกความเห็น ทำไมไม่3วัน ทำไม่ไม่นั่นนี่ ออกความเห็นแต่ไม่ออกเงิน 555+  ถามตัวเองก่อน ว่าเราศาสนาอะไร “พุทธ” จะพยายามให้เป็นพุทธเถรวาทให้มากที่สุด 

      นาทีนั้น อยากปรึกษา อ.ดนัย มากๆ (ติดตามมาจากช่อง Salmon Podcast) เริ่มเลอออ *มีโพสก่อนหน้าเรื่องทำประกันไว้ด้วย ปี67 แม่ วูบ เป็นลม เข้ารพ. ผลเลือดคงไม่ปกติมากๆ โดนส่งตรวจละเอียด 

      * รพ.รัฐ สิทธิ30บาท สรุป เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง  ระหว่างนั้นให้คีโมอะไรเรื่อยๆ  ช่วงต้นปี68 แม่เริ่มนอน รพ.หลายวันด้วยอาการเหนื่อย ไม่มีแรง นอนยาว7วันบ้าง แล้วออก รพ. รอบล่าสุด 17วัน ระหว่างเยี่ยมแม่ เจอญาติๆหลายคนที่มาเยี่ยมแม่ เลยเปิดประเด็นว่า ถ้าแม่เสียจริงๆ หนูขอเป็นวันเดียวเผานะ และทุกคนเห็นด้วย เพราะประหยัดดี ญาติไม่เหนื่อยด้วย  ไม่ต้องหยุดงานกันหลายวัน นี่ต้องบินไปเยี่ยมแม่ ทุกเดือน 3เดือนติด เพราะแม่อาการหนัก และทุกครั้งที่จัดกระเป๋าเดินทาง จะเตรียมชุดดำไปด้วยเสมอ นี่ไม่ได้แช่งแม่นะ แต่มันคือการเตรียมตัว พยายามมีสติตลอด  บินรอบสุดท้าย เตรียมของชำร่วยงานศพไปด้วย คิดว่าsense แรงพอสมควร  ลงเครื่องที่ขอนแก่น ประมาณทุ่มนึง (หมดเวลาเยี่ยมแม่ที่ รพ. แล้ว) กะว่า รอบ6โมงจะเข้าเยี่ยม เวลา 5.36 เสียงโทรศัพท์จาก รพ. เข้า ตอนนั้นใจเต้นแรงมากกกก 

      ”ญาติคนไข้ชื่อ … ใช่มั้ยคะ, คนไข้เสียชีวิตแล้วนะคะ อยากให้ไปเสียที่บ้านหรือที่รพ.คะ ? “ นี่ก็งงๆ คือเสียที่รพ. ก็ต้องตามนั้น เลยถามกลับว่า พยาบาลแนะนำยังไงดีคะ เขาก็ตอบว่าที่บ้าน เป็นเถียงกันยุนาน เพราะฉันอยากให้จบที่ รพ.เอกสารอะไรน่าจะง่ายกว่า ซึ่งก็เอ๊ะๆในใจ แต่ก็ช่างมันเถอะ คือแม่เสียแล้วที่ รพ. ก็คือ รพ.!

      จริงๆ โทรปรึกษาพี่ชายก่อน แต่ด้วยข้อจำกัดเรื่องบ้าน* ปกติบ้านที่แม่อยู่เป็นบ้านญาติ แกไม่มีทรัพย์สินอะไรเลย อยู่แบบเกร๋ๆ ทานข้าว ดูหนังไปวันๆ ไปเล่นกับเพื่อนแถวบ้านบ้าง และ she อยู่คนเดียว ปกติ จะสั่งของออนไลน์ไว้ให้ตลอด ไม่เคยขาด เพราะนี่ต้องทำงาน แม่ต้องกินนม prosure (นมสำหรับผู้ป่วยมะเร็ง) ขวดละเกือบ200ทุกวัน วันละขวด นี่สั่งตุนไว้ทุกเดือน รวมถึง นมที่ให้แม่ไว้ใส่บาตรทุกเช้า 
สรุป แม่เสียที่ รพ. 

      วันนั้นนอนกับน้ำหวาน CEO บ้านขนมจีบ  บ้านขนมจีบ ปกติมันรับจัดเบรคด้วย เราหันมาแล้วมันคงตื่นอ่ะ วางสายเสร็จ มันถอนหายใจ อื้มมมม เราก็บอกแม่กูเสียแล้ว มึงจัดเบรกให้กูหน่อย 100 ชุด กี่บาทเขียนบิลมานะ เดี๋ยวกูออกไปจัดการเรื่องแม่ก่อน น้ำหวานแนะนำดีมากเรื่องการทำเอกสาร รพ. เพราะพ่อมันเสียเมื่อ4-5ปีที่แล้ว มันเลยแนะนำได้ดีเลย

      หลังจากนั้นก็บอกน้องน้อย มือขวาในงานนี้ แม่เราเป็นป้ามันเองแหละ โทรดีลกับพี่ชาย ให้ไปเอาศพออกจาก รพ.  ส่วนเราจะไปดีลกับวัดซึ่งปรึกษาน้าแล้วว่า เราจะไปจัดที่วัดป่า แถวบ้านกัน น้าๆ ผู้ใหญ่บ้าน คนในชุมชน ก็แจ้งข่าวไปทั่วเลย ขอบคุณมาก คนมางานเยอะกว่าที่คิด

      ไอเดียคือ คนที่อยากมาร่วมงาน ด่วนแค่ไหนก็มา คนที่เขาจะไม่มา ตั้งศพรอไว้ 1 เดือน ก็ไม่มา หลายๆคนที่ไม่สะดวกมาร่วมงาน แต่ร่วมบุญโอนเงินมาก็มา ขอบคุณมากๆ เลยบอกทุกคนที่อยากมาแต่มาไม่ได้ว่า ตื่นเช้ามาตักบาตร อุทิศให้แม่ ก็พอแล้ววว จะได้สะดวกด้วย น้าๆก็ดีล น้ำแข็ง น้ำแจกแขกที่มาร่วมงาน  น้ำหวานมาร่วมงานและเอาเบรคมาส่ง และค่าเบรคคือร่วมบุญ  น้าดีลอาหารเลี้ยงพระสวดอภิธรรม เย็นวันนั้น และตักบาตรเช้า เรียบร้อยเลย

      ศพมาถึงประมาณเที่ยง สวดอภิธรรม และเผาช่วยบ่ายสาม โดยประมาณ  วันถัดมา 6.00 ต้องไปเก็บกระดูก   10.00 เอาไปลอยอังคาร จุดธุป ลอยเอง ไม่มีพระนำสวด เพราะนี่ก็ไม่รู้ว่าจำเป็นมั้ยยังไง ลอยทุกชิ้นส่วน ไม่เก็บเลย ใช้จิตสื่อให้ได้มากที่สุด ”แม่ไปเลยนะ ไม่ต้องห่วงใคร ทุกคนมีกรรมของตัวเอง แม่ไปตามแสงสว่างเลย ไม่มีสังขารให้ทรมานแล้ว ยินดีด้วยยยย“  นี่ทำเต็มที่แล้ว ไม่มีอะไรให้นึกเสียใจ หลังจากแม่เสีย ไม่เคยคิดจะไปหาหมอดูร่างทรงเลยว่าเป็นเป็นไงบ้าง เพราะที่ผ่านมา ตั้งใจอย่างดีที่สุดแล้ว และ การไปหาหมอดู ร่างทรง หรือขอเทพเจ้า มันไม่ใช่พุทธ

      *** สรุป ***
      – แม่เสีย 05.36 
      – เผา 15.00 
      – เก็บกระดูก วันถัดมา แล้วไปลอยอังคารแถวๆบ้าน ประมาณ11.00 
      งบประมาณทั้งสิ้น ไม่เกิน 35,000 จบรีวิว

      ขอบคุณเพื่อนๆ และผู้เกี่ยวข้องทุกท่าน  น้องน้อย น้องแคท น้องโบว์ และญาติๆ ทั้งนี้ทั้งนั้น งานศพ มีจุดประสงค์เพื่อสอนคนที่มาร่วมงานว่า ทุกคนต้องตาย ‘มรณานุสติ‘ ไม่วางใจจากความไม่เที่ยง การตายเป็นเรื่องปกติ ต้องไม่แคร์สายตาชาวบ้าน เรามั่นใจก็ทำเลยค่ะ ประหยัด ไม่เป็นภาระตัวเองภายหลัง อย่ากู้เงินเพื่อมาจัดงานศพ ทำตามงบที่ตัวเองจ่ายได้ ไม่มีใครมาช่วยใช้หนี้นะคะหลังจบงาน เราค่ะ ต้องมีสติ และใช้ชีวิตต่อไป แม่มาเข้าฝันด้วยสภาพที่ดีค่ะ แปลว่า ที่ทำมามันดีแล้ว จบ

      ต่อให้จัดงานศพหมดเป็นล้าน แต่ตอนแม่มีชีวิตไม่เคยดูแล มันก็ไม่ได้สร้างความชอบธรรมเรื่องความกตัญญูนะคะ ถ้ามีจิตสำนึก ไม่ต้องงัดมันออกมาค่ะ มันอัตโนมัติ 

ความคิดเห็นจากชาวเน็ต 

      อยากบอกทุกคนว่า ไม่มีเงินก็ไม่ต้องอายค่ะ เน้นสะดวกคนเป็น งานศพของแม่อาจจะไม่ได้เลิศเลออะไร ดูเหมือนอนาถาด้วยซ้ำ แต่ช่วงเวลาที่ได้ดูแลแม่ แม่เป็นคนป่วยมะเร็งที่ได้กินของดีและเก๋ที่สุดในตึก อาหารเสริมขวดละเกือบสองร้อยแม่ก็ได้กินตลอด ไม่ขาด เมื่อเทียบกับผู้ป่วยอื่นๆที่ยังกินนมถั่วเหลืองทั่วๆไป ไม่เคยให้แม่กินน้ำกดจากตู้ สั่งน้ำดื่มบรรจุขวดดีๆให้กินส่งถึงบ้านตลอดที่ยังมีชีวิต เต็มที่สุดๆในช่วงที่ยังมีชีวิตอยู่ พูดกี่ทีก็ภูมิใจในตัวเองเสมอ 

อย่ากู้เงินเพื่อมาจัดงานศพคำนี้จริงมากๆ 

       ถูกครับ คนไม่มีก็จะไม่ต้องเป็นหนี้เพิ่ม ส่วนคนมีเงินเยอะ ถ้าอยากจัด3-7วัน ก็ตามฐานะตามสมควร แต่ว่าไม่ต้องเอามาเป็นบรรทัดฐานว่าควรจัดกี่วันแบบในอดีต .. คนอยู่ก็สู้ต่อไปครับ

–

       หลังจากเรื่องราวนี้ถูกแชร์ออกไปในโลกโซเชียล ชาวเน็ตก็ต่างแสดงความเสียใจและแสดงความคิดเห็นเป็นจำนวนมาก การจัดงานศพไม่ควรที่จะต้องกู้หนี้ยืมสินมาจัด เอาที่เจ้าภาพสะดวกและถูกต้องถามประเพณี วันเดียวเสร็จงานใช้งบไปไม่เกิน 35,000 บาท เผื่อเป็นแนวทางให้หลายๆ คนในการจัดงาน  

เรียบเรียงโดย : thaihitz.com ขอขอบคุณข้อมูลจาก Napatcha Bualoeng