หนุ่มเคยสัญญากับแม่ไว้ จะพามาเที่ยวเขาค้อ แต่แม่ไม่รอ วันนี้เลยได้มาแค่รูปถ่าย

       หลายครั้งที่เราเผลอคิดว่า พรุ่งนี้ค่อยทำก็ได้ หรือ เดี๋ยววันหลังค่อยพาไป แต่ความจริงแล้ว เวลาไม่เคยรอใคร โดยเฉพาะเวลาที่ได้อยู่กับพ่อแม่ บางครอบครัวใช้เวลาทั้งหมดไปกับการทำงาน หาเงิน เพื่ออนาคต จนลืมไปว่าคนที่รออยู่ที่บ้านนั้น กำลังแก่ตัวลงในทุกๆ วัน การพาพ่อแม่ไปเที่ยวในตอนที่ท่านยังแข็งแรง เดินไหว และมีแรงหัวเราะไปด้วยกัน จึงเป็นของขวัญที่มีค่ามากกว่าสิ่งใด  

      ล่าสุด ทางด้านผู้ใช้เฟสบุ๊ก Suthad Poolsawat พสต์ภาพของตนเองที่ถ่ายคู่กับพ่อและรถจักรยานยนต์ พร้อมทั้งชูรูปและกอดรูปของแม่ บริเวณจุดชมวิวถนนลอยฟ้าถนนสายพิษณุโลกโดยด้านหลังจะมองเห็นวัดพระธาตุผาซ่อนแก้ว และภูเขา รวมทั้งสายหมอก เป็นภาพที่สวยงามแต่ก็แฝงไปด้วยความสะเทือนใจปนกับความซึ้งใจของผู้ที่เห็นโพสต์ดังกล่าว โดยได้โพสต์ระบุว่า… 

 

          ปีที่แล้วผมเคยพูดกับพ่อและแม่ว่า…ปีหน้าผมจะออกรถยนต์​ แล้วเดี๋ยวผม​พาไปเที่ยวเขาค้อนะแม่ไฟม่รอผมเลย​ แม่มาเสียก่อน​ แต่สัญญา​ไว้แล้ว​ ถึงจะมาแค่รูปภาพ​ ผมพามาแล้วนะ​ครับ รักแม่กับพ่อมากนะครับ​ ขอบคุณ​เพจ Otobike TV ที่ช่วยบันทึก​ความทรงจำครั้งนี้ให้ผมและครอบครัว​ครับ 

         นายสุทัศน์ พูลสวัสดิ์ อายุ 26 ปี ชาวจังหวัดสุรินทร์ เปิดเผยว่า เมื่อปีที่แล้วตนได้ขี่รถจักรยานยนต์มาเที่ยวเขาค้อและภูทับเบิกรู้สึกประทับใจในความสวยงามมาก เมื่อกลับไปบ้านจึงได้พูดกับพ่อและแม่ว่าหากวันใดมีรถยนต์เป็นของตัวเอง จะพาแม่มาเที่ยวภูเขาและชมทะเลหมอกที่เพชรบูรณ์สักครั้ง 

       จนตนเก็บเงินได้ก้อนหนึ่งและได้ไปจองรถยนต์ไว้ แต่แม่ก็มาล้มป่วยและจากไปอย่างกะทันหันเมื่อวันที่ 31 มี.ค. 2568 ที่ผ่านมา ทำให้ตนรู้สึกเสียใจอย่างมาก โดยได้พูดปรับทุกข์เชิงน้อยใจแม่ว่า “ไหนว่าสัญญากันแล้วว่าจะไปเที่ยวเขาค้อเพชรบูรณ์ด้วยกัน แต่ทำไมมาชิงจากไปเสียก่อน” 

        ต่อมาในเดือนพฤษภาคม 2568 จึงได้รับรถยนต์ และได้นัดหมายกับพ่อและญาติ ๆ เพื่อมาเที่ยวเพชรบูรณ์เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม 2568 ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นวันคล้ายวันเกิดของตน รวมทั้งเป็นเดือนของวันแม่อีกด้วย แต่วันนี้ไม่มีแม่อยู่แล้ว จึงได้นำรูปแม่มาด้วย ถึงแม้ร่างกายแม่จะไม่อยู่แล้ว เชื่อว่าดวงวิญญาณแม่คงจะรับรู้ได้ว่าตนพามาเที่ยวแล้ว 

– 

ความคิดเห็นจากชาวเน็ต 

เข้าใจความรู้สึกเลย 

จุกเลย 

– 

       อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างเสียเปล่า ใช้โอกาสที่ยังมีอยู่วันนี้ พาพ่อแม่ออกไปเจอโลกกว้าง ไปเก็บความทรงจำร่วมกัน เพื่อที่วันหนึ่ง เมื่อมองย้อนกลับมา เราจะได้ไม่รู้สึกเสียดายว่า “น่าจะพาไปตั้งแต่ตอนนั้น”

เรียบเรียงโดย : thaihitz.com ขอขอบคุณข้อมูลจาก Suthad Poolsawat